11. Ceza Dairesi Esas No: 2015/5637 Karar No: 2017/4870 Karar Tarihi: 21.06.2017
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5637 Esas 2017/4870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gereken haklarının göz ardı edildiği ve bu nedenle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkumiyeti nedeniyle mükerrir kabul edilen sanık hakkında ise mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması kararı verilmemiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, yüklenen suçun delillerle ispatlandığı, savunmanın reddedildiği ve verilen hükümde herhangi bir isabetsizlik görülmediği ifade edilerek, temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Kararda, suçun niteliği, deliller, cezayı azaltıcı sebepler ve infaz rejimi konularında TCK'nın ilgili maddelerine atıfta bulunulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gereken haklarını belirtmektedir. Ayrıca, mükerrir sanıklar için özel infaz rejimi TCK'nın 58/6. maddesi ile düzenlenmektedir.
11. Ceza Dairesi 2015/5637 E. , 2017/4870 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan HÜKÜM : Mahkumiyet
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüş; adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosya içeriğine göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.