Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28.06.2014 günü saat:11.00 sıralarında sürücü ...’ın yönetimindeki otomobili ile ... Şelalesindeki Tali yoldan Devlet karayoluna kontrolsüz bir şekilde çıkış yapıp karayolunun orta şerit çizgisine yaklaştığı esnada, ... istikametinden gelip Van ili istikametine seyreden sanık sürücü ... yönetimindeki aracın sol ön ve tampon kısımları ile otomobilin sol orta kısmına çarpıp 29 metre sürükledikten sonra durması neticesinde, otomobil sürücüsü ... ve eşi ...’ın vefatı, ...’ın ise hayati tehlikeye, kemik kırığına ve dalak laserasyonuna neden olacak şekilde yaralandığı olayda, tali kusurlu sanık hakkında meydana gelen sonuç açısından alt sınırdan ayrılarak ceza verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş şekli, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları da nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca asgari hadden daha fazla ayrılarak, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ve bilirkişi ücretlerinin dahil edilmemesi sureti ile yargılama giderinin eksik tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme yapıldığına, kusura, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında, TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı gerekirken infaz yetkisini kısıtlar biçimde, “sanığa tayin olunan adli para cezasının, zamanında ödenmemesi halinde ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarının hapis cezasına çevrilerek iki saat çalışılması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılması” hususunun da ihtar edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (4.) bendinin 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.