Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/20933 Esas 2011/18420 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İcra mahkemesince imzaya itirazın kabulüne karar verilmesi halinde, İİK. nun 170/4. maddesinde, senedi takibe koymada kötü niyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde, alacaklının takip konusu alacağın %20’sinden aşağı olmamak üzere tazminatla sorumlu tutulacağı ve alacağın %10"u oranında para cezasına mahkum edileceği hüküm altına alınmıştır.
 Somut olayda, icra takibinin dayanağı 05.05.2010 ve 05.06.2010 keşide tarihli çekler hamiline düzenlenmiş olup, çekin ilk cirantası olan alacaklı Z. K. tarafından, keşideci borçlu hakkında takip yapıldığı anlaşılmıştır. Bu durumda hamiline düzenlenmiş çekin ilk cirantası ile imzaya itirazı kabul edilen çek keşidecisi arasında doğrudan bir ilişki bulunduğu somut olarak belirlenemediğinden, ilk ciranta alacaklının, imzanın keşideci borçluya ait olup olmadığını bilebilecek durumda olduğunun kabulü mümkün değildir.  Borçlu tarafından, alacaklının senedi takibe koymada kötü niyeti ve ağır kusuru bulunduğu da ispatlanamadığına göre, mahkemece alacaklının icra inkar tazminatı ve para cezası ile sorumlu tutulması isabetsiz olup hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
Kabule göre de; gerekçesi gösterilmeden para cezası için kanunda öngörülen %10 oranının aşılması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Bakırköy 4.İcra Mahkemesi"nin 13.07.2010 tarih ve 2010/819 E, 2010/1102 K, sayılı kararının hüküm bölümünün inkar tazminatı ve para cezasına ilişkin 2. ve 4. cümlelerinin tamamının karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 11.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.