MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan.... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren bünyesinde sayaç okuma işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ..., davacının işvereni olmadığını kendi bünyesinde çalışmadığını, taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Karel, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu, davalıların iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ..."ın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, fazla çalışma yapılıp yapılmadığının ispatı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı fazla çalışma hususunda iki tanık dinletmiştir. Tanıklardan birisi kış döneminde çalışmanın akşam 17.00"den önce bitirildiğini, yaz döneminde ise akşam 19.30 kadar çalışıldığını beyan etmiştir. Diğer tanık ise kışın 19.30, yazın ise 20.30 kadar çalışıldığını belirtmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ikinci tanık beyanı nazara alınarak haftalık ortalama 15 saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının sayaç okuma işçisi olarak çalıştığı nazara alındığında ilk tanık beyanlarının işin niteliğine ve hayatın olağan akışına uygun olduğu ortadadır. Bu durumda davacının kış döneminde 45 saati aşan bir çalışması söz konusu değildir. Yaz döneminde ise 9-19.30 arası 1 saat ara dinlenme ile günde 9,5 saat, haftada ise 57 saat çalıştığı ve 12 saat fazla çalışma yaptığı sabittir. Mahkemece gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle yaz dönemi için haftalık 12 saat üzerinden davacının fazla çalışma alacağı hesaplatılarak hüküm altına alınmalıdır.
3-Taraflar arasında, fazla çalışma alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, bilirkişi tarafından yapılan hesaplamaya göre fazla çalışma alacağı yönünden davasını ıslah etmiştir. Davalı alt işveren, ıslaha karşı süresinde verdiği yazılı itiraz dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur. Hem mülga 818 sayılı Borçlar Kanunun 126/3, hem de 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı Borçlar Kanunun 147/1 maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Fazla çalışma alacağı bu tür alacaklardandır. Bu nedenle ıslahla talep edilen fazla çalışma alacağının ıslah tarihinden geriye doğru 5 yılın dışında kalan ve dava dilekçesinde talep edilen miktardan fazla olan kısmı zamanaşımına uğramıştır. Gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle davacının fazla çalışma alacağı hakkında yeniden bir karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.