Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/1661 Esas 2022/2125 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan yapılan yargılamada ... 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 26/02/2016 tarih, 2015/80 E. 2016/135 K. sayılı kararıyla sanık hakkında TCK'nın 142/2-h, 143/1, 35/2, 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilmiş, söz konusu karar sanık müdafiince temyiz edildiği, Yargıtay 6.ceza dairesinin 26/10/2021 gün ve 2021/1303 Esas 2021/16411 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.01.2022 tarih ve KD-2021/169813 sayılı yazısı ile özetle, sanık hakkında kurulan hükümde, itiraza konu uyuşmazlığın sanık ... hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan yapılan yargılamada, suç tarihi olan 05/10/2013 itibarıyla 6545 sayılı yasayla yapılan değişiklik öncesi yürürlükte bulunan TCK'nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılıp yapılmaması gerektiği hususuna ilişkin olduğu, somut olayda 05/10/2013 tarihinde katılan ...'a ait iş yerine hırsızlık amacıyla girilmiş, olayda duvarı delmek için kullanılan ve olay yerinde unutulan malzemelerden bez toz maskesi üzerinde kan örneği tespit edildiği, yapılan DNA incelemesi ile başka suçtan yakalanan sanığın olayı gerçekleştirdiği kanaatine varılarak sanık hakkında TCK'nın 142/2-h-son, 143/1, 35/2, 62/1, maddeleri ile uygulama yapılarak mahkumiyet hükmü tesis edildiği, ancak, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK'nun 142/2-h maddesinin, 05/10/2013 olan suç tarihi itibarıyla yürürlükte olmadığı, dolayısıyla somut olayda sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından lehine olan ve eylemine uyan TCK'nun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği, Yargıtay 6.Ceza Dairesinin 26/10/2021 tarih, 2021/1303 Esas, 2021/16411 Karar sayılı ONAMA kararının kaldırılması, ... 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 26/02/2016 tarih, 2015/80 E. 2016/135 K. sayılı hükmünün BOZULMASI, İtirazın yerinde görülmediği takdirde, 5271 sayılı CMK'nın 308/3. maddesi uyarınca bir karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na GÖNDERİLMESİ, yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Dosyanın incelenmesinde; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 28.01.2022 tarih ve KD-2021/169813 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan itirazın kabulü ile Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 26.10.2021 tarih ve 2021/1303 Esas ve 2021/16411 Karar sayılı onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinin, 05/10/2013 olan suç tarihi itibarıyla yürürlükte olmadığı, dolayısıyla somut olayda sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından lehine olan ve eylemine uyan TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 22/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.