Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 51/1-3-6-7-8, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gece vakti aydınlatmasız, meskun mahal içi, iki şeritli iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile 2.45 promil alkollü olarak seyri sırasında, karşı istikametten gelen katılanların bulunduğu otomobilin şeridine tecavüz etmesi üzerine katılanların bulunduğu otomobilin manevra yaparak kurtulmaya çalışmasına rağmen sanığın aracı ile çarpışmaları neticesinde bir katılanın kemik kırığına neden olacak şekilde, bir katılanın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin oluşa, eksik incelemeye, kusura ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa verilen temel cezada bilinçli taksir nedeniyle artırım yapılırken uygulama maddesi olan TCK"nın 22/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün ikinci fıkrasında yer alan "1/2" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.