Yargıtay - Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/8141 Esas 2020/339 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8141
Karar No: 2020/339
Karar Tarihi: 14.01.2020

Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/8141 Esas 2020/339 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir dava sonucunda, katılan-sanık hakkında kasten yaralama suçlamasıyla ilgili cezanın temyiz edilemez olduğu sonucuna varılmıştır. Sanık ... hakkında ise kasten yaralamaya teşebbüs ve katılan ... hakkında hakaret suçlamaları nedeniyle verilen hükümler temyiz edilmiştir. Ancak yapılan inceleme sonucunda, katılan-sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmemiştir ve temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2018/8141 E. , 2020/339 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Katılan-sanık hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca katılan-sanık ... vekilinin, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından verilen hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan-sanık ... ile katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.