Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/12086 Esas 2014/6849 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. (Kapanan Pendik 2) Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/09/2012
NUMARASI : 2009/13-2012/1026

Davacı H.. H..-İstanbul Muhakemat Müdürlüğü vekili tarafından, davalı R.. G.. vd aleyhine 11/07/2007 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı yasadan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/09/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Yasa gereğince ödenen nakdi tazminatın, haksız eylem sorumlusu olan davalılardan alınması istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davalılar ortaklaşa ve dayanışmalı olarak (müştereken ve müteselsilen) sorumlu tutulup istemin bir bölümünün kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 50. ve 51. maddelerinde düzenlenmiş bulunan teselsül kuralları, birden çok kişinin birlikte bir zarara yol açmaları ve aynı zarardan dolayı sorumlu olmaları durumuna ilişkin olup zarara yol açanlar ile zarar gören arasındaki ilişkinin düzenlenmesine yöneliktir. Eldeki davada, zarar görene ödenen tazminat, zarar verenlerden rücu yoluyla istendiğine göre zarar verenler arasında teselsülden söz edilemez. Zarar verenler hüküm altına alınan tazminattan kusurları oranında (yarı yarıya) sorumlu tutulmaları gerekirken müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekirse de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. Maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK."nun 438.maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle kararın hüküm fıkrasında yer alan "müştereken ve müteselsilen" ibaresinin çıkarılmasına, yerine "yarı yarıya" ibaresinin yazılmasına, davalıların öteki temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.