....


Dava, 3201 sayılı Yasa kapsamında 4/1-b uyarınca yaptığı 2300 günlük borçlanmanın 11.10.1974-01.03.1981 tarihleri arasına, 4/1-a uyarınca yaptığı 1300 günlük borçlanmanın 02.03.1981-11.10.1984 tarihleri arasına mal edilmesi ve yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Yurt içinde 20.06.2011-27.06.2011 tarihleri arası 4/1-a kapsamında 8 gün hizmeti bulunan davacının, 18.02.2011 tarihli borçlanmanın kurumca 4/1-b kapsamında, 2300 günün 08.01.1992-27.5.1998 tarihleri arasına mal edildiği, 24.06.2013 tarihli borçlanmanın kurumca 4/1-a kapsamında 1300 günün 02.03.1981-11.10.1984 mal edildiği, 23.07.2014 tarihli tahsis talebinin reddi üzerine, 3201 sayılı yasa kapsamında 4/1-b uyarınca yaptığı 2300 günlük borçlanmanın 11.10.1974-01.03.1981 tarihleri arasına, 4/1-a uyarınca yaptığı 1300 günlük borçlanmanın 02.03.1981-11.10.1984 tarihleri arasına mal edilmesi ve yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkin eldeki davanın açıldığı Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda isteğin kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yurt Dışında Bulunan Türk Vatandaşlarının Yurt Dışında Geçen Sürelerinin...... 3201 sayılı Kanunun “Amaç ve kapsam” başlığını taşıyan 1’inci maddesinde; 18 yaşını doldurmuş Türk vatandaşları ile doğumla Türk vatandaşı olup da çıkma izni almak suretiyle Türk vatandaşlığını kaybedenlerin yurt dışında geçen ve belgelendirilen sigortalılık süreleri ve bu süreleri arasında veya sonunda her birinde bir yıla kadar olan işsizlik süreleri ile yurt dışında ev kadını olarak geçen sürelerin, Kanunda belirtilen sosyal güvenlik kuruluşlarına prim ödenmemiş olması ve istekleri hâlinde, bu Kanun hükümlerine göre sosyal güvenlikleri bakımından değerlendirileceğini hüküm altına almıştır.
3201 sayılı Yasanın, 17/04/2008 tarih ve 5754 sayılı Yasanın 79. maddesi ile değişik “Süre tespiti ve sigortalılığın başlangıcı” başlıklı 5. maddesi ise “Yurt dışındaki sigortalılık sürelerinin tespitinde, bunu belirten ve istek sahibinin ibraz edeceği ispatlayıcı belgelerde kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere gün sayıları esas alınır, bu tespitte 1 yıl 360 gün, 1 ay 30 gün hesaplanır.
Sosyal güvenlik kanunlarına tabi hizmetleri olanların, borçlandıkları gün sayısı, prim ödeme gün sayıları ile ilgili hizmetlerine katılır. Sigortalılığın başlangıç tarihinden önceki süreler borçlanılmış ise, sigortalılığın başlangıç tarihi, borçlanılan gün sayısı kadar geriye götürülür.
Sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi hizmeti bulunmayan istek sahiplerinin sigortalılıklarının başlangıç tarihi, borçlarını tamamen ödedikleri tarihten borçlanılan gün sayısı kadar geriye götürülen tarihtir…” hükmünü içermekte olup; yasanın anılan açık hükmü karşısında, 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılan yurtdışı hizmet borçlanmalarında esas alınan yurt dışındaki sigortalılık sürelerinin, yasanın 5.madde hükmü uyarınca, ispatlayıcı belgelerde kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere belirlenmesi; giderek, belirlenen ve borçlanılan bu süreler üzerinden yaşlılık aylığı bağlanması gerekecektir.
Somut olayda, yurt içinde 20.06.2011-27.06.2011 tarihleri arası 4/1-a kapsamında 8 gün hizmeti bulunan davacının, 18.02.2011 tarihli 2300 günlük borçlanmasının 08.01.1992-27.5.1998 tarihleri arasına, 24.06.2013 tarihli 1300 günlük borçlanmasının 02.03.1981-11.10.1984 tarihleri arasına mal edilmesine ilişkin kurum işlemi yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler çerçevesinde yerinde ise de, 18.02.2011 tarihli başvuruya ilişkin 2300 günlük borçlanma bedelinin ödeme tarihi olan 10.06.2013 tarihinden önce yurtiçinde 4/1-a kapsamında hizmeti bulunması sebebiyle 2300 günlük sürenin 4/1-a kapsamında değerlendirilerek tahsis koşulları irdelenerek sonucuna göre karar verilmelidir.
Yukarıda belirtilen açıklamalar ve benimsenen ilkeler kapsamında, uyuşmazlık konusu husus yeniden usulunce incelenenip, yapılacak değerlendirme sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.




.....