MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Olay yeri inceleme tutanağında müştekinin kullandığı dolabın kilit yerinin sert bir cisimle zorlanarak ezildiğinin tespit edilmesi nedeniyle zamanaşımı süresi içinde mala zarar verme suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanık ..."nin aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, sanık ..."ın polislerin yakaladığı sırada müştekinin cüzdanının yerini göstermesi nedeniyle suçlamayı kabul etmeyen sanık ..."nin etkin pişmanlığından söz edilemeyeceğinden tebliğnamedeki müştekinin kısmi iade nedeniyle rızası alınarak sanık hakkında TCK"nın 168. maddesi hükümlerinin uygulanması yönündeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Hastanenin kamera kayıtlarına göre, sanığın eylemini saat 20:06 ile 20:26 arasında gerçekleştiğinin ve suç tarihinde gece vaktinin saat 21.25"de başladığının tespit edilmesi, suçun gündüz sayılan zaman diliminde işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK"nın 143/1. maddesi uygulanmak sureti ile fazla ceza tayini,
2) Kamu kurumuna ait yerden hırsızlık yapan sanık hakkında TCK"nın 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması gerekirken, aynı Yasa"nın 142/1-a-b maddeleri yazılarak hükümde karışıklığa neden olacak şekilde uygulama yapılması,
3) T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4) İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması; ayrıca sanık ..."nin payına düşen yargılama giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.10.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.