Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu vekili müvekkilinin emekli aylığı üzerine konulan haczin kaldırılmasını istemiş, mahkemece 5510 S.Y. nın 93. maddesi gereği şikâyetin kabulüne karar verilmiştir.
Alacaklı vekilinin süresinde yapmış olduğu temyiz talebi mahkemece kararın kesin olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir.
Borçlu vekilinin icra mahkemesine başvurusu, emekli aylığına konulan hacizle ilgili olup, icra müdürlüğünün şikâyet konusu 6.6.2008 ve 31.10.2008 tarihli haciz yazılarında haciz tutarı 4.642 ve 4.804 TL. dir. Bu durumda şikayet konusu yapılan ve borçlu vekilinin temyize konu ettiği miktar 4949 Sayılı Yasa ile değişik İİK. nun 363/2.maddesinde öngörülen ve karar tarihi itibari ile uygulanması gereken 4.110,00-TL. lik temyiz sınırının üzerinde olması nedeniyle İİK.nun 363.maddesi gereğince mahkeme kararının temyizi kabildir. Bu nedenle mahkemenin alacaklı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin 27.10.2010 tarih 2010/923 Esas, 2010- 965 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına oybirliğiyle karar verilerek 21.9.2010 tarihli ve aynı sayılı hükmün temyiz incelemesine geçildi:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun mahkeme kararının İİK.nun 366. ve HUMK.nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 17,15 TL onama harcın mahsubuna, bakiye 1,25 TL"nin temyiz edenden alınmasına, 10.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.