17. Ceza Dairesi Esas No: 2020/8811 Karar No: 2020/4606 Karar Tarihi: 03.06.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8811 Esas 2020/4606 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2020/8811 E. , 2020/4606 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık hakkında lehe kanun değerlendirmesi yapılırken 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesi yerine aynı Yasanın 142/2-h maddesi ile 765 sayılı yasanın 493/1 maddelerinin karşılaştırılması, 2-Sanık ... hakkında üzerine atılı suçtan 30/05/2006 ve 06/04/2010 karar tarihli hükümlerde 10 ay hapis cezasının 3.300,00 TL adli para cezasına çevrildiği, verilen hükümlerin sanık ve müdafi tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin ilamı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma ihtimalinin değerlendirilmesi için bozulduğu, uyulan bozma üzerine devam olunan yargılama sonucunda hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresinde yeni bir suç işlenmesiyle açıklanmasından dolayı, sanık hakkında bu kez 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi karşısında; 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek, infazın 3.300,00 TL adli para cezası üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini suretiyle kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi, 3-Lehe olduğu kabul edilerek tatbik edilen 765 sayılı yasada hak yoksunluğuna ilişkin düzenlemenin bulunmamasına rağmen karma uygulama sonucu sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.