Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/8296 Esas 2018/2234 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili idaresindeki motosikletle, davalının trafik sigortacısı olduğu aracın 02.09.2009 tarihinde çarpışması sonucu meydana gelen trafik kazasında, davacının ağır yaralandığını ve işgücü kaybına uğradığını, davalı şirket tarafından 24.12.2010 tarihinde 6.022,00 TL olarak yapılan ödemenin yetersiz olduğunu belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 7.800,00 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının genel beden gücünden kaybı olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili dava dilekçesi ekinde, ... Devlet Hastanesinin 11.08.2010 tarihli % 5 oranında özür durumunu belirtir özürlü sağlık kurulu raporunu sunmuş ve sürekli işgöremezlik oranının daha fazla olduğu iddiasında bulunmuştur. Mahkemece, davacının maluliyet oranının belirlenmesi hususunda 02.02.2015 tarihli ... Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığından Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği (SSK Sağlık İşlemleri Tüzüğü) denilmek suretiyle alınan raporda; davacıda meydana gelen yaralanmaların genel beden gücünden kayıp oluşturmadığı belirtilmiş, davacı vekili tarafından süresinde itiraz edilen rapor esas alınarak davacının maluliyetten kaynaklı maddi kaybının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Kaza tarihi 02.02.2009 itibariyle yürürlükte olan " Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği" hükümleri esas alınması gerekirken yazılış şekli gözetildiğinde tüzük hükümlerinin mi, yönetmelik hükümlerinin mi esas alındığının tespiti mümkün bulunmayan genel beden gücünden kayıp oluşmadığına dair raporun hükme dayanak yapılması ve davacı tarafından sunulan 11.08.2010 tarihli rapor ile 02.02.2015 tarihli rapor arasındaki çelişki giderilmeksizin 02.02.2015 tarihli raporun hükme esas alınması doğru olmamıştır. O halde mahkemece, Adli Tıp Kurumundan, mevcut raporlar irdelenerek, çelişkilerin de giderildiği, "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” hükümlerine göre davacının daimi işgücü kaybının tespiti yönünden rapor alınıp, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.