Talep Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Mahkemesi Kararı :Ağır Ceza Mahkemesinin 27.03.2017 tarihli ve 2014/235-2017/103 sayılı kararı
Taleple İlgili Suçlar : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, Silahlı terör örgütü yöneticiliği

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2019 tarihli ve KD- 2019/78071 sayılı, “Ek karar” konulu yazısında;
“Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4, Ceza Dairesinin 18/04/2018 tarih, 2017/1428 Esas ve 2018/1000 Karar sayılı dava dosyasında, ilk derece mahkemesinin sanık ... hakkında silahlı terör örgütü üyeliğinden verdiği ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile sanıklar ... ve ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek suçundan verilen mahkumiyet kararları hakkında istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, sanık ... hakkında ise silahlı terör örgütü yöneticiliğinden verilen kararın bozularak ilk derece mahkemesine iadesine karar verildiği, bölge adliye mahkemesi ceza dairesinin bu kararlarına yönelik olarak; ... hakkındaki karara Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, diğer sanıklar hakkındaki kararlar yönünden ise sanık müdafılerince verilen ve 95 sanık hakkmdaki kararlara yönelik temyiz isteklerini içeren temyiz dilekçesi ile sanıklar müdafileri tarafından temyiz isteminde bulunulduğu, 18/12/2018 günlü ve 2018/78071 sayılı tebliğname ile bu temyiz istekleri hakkında görüş bildirildiği halde Yüksek dairenizin 17/09/2019 gün ve 2018/7107/ Esas, 2019/5300 Karar sayılı kararda bu temyiz istekleri hakkında bir karar verilmediği anlaşılmış bulunmakla...” denilmek suretiyle anılan sanıklar hakkındaki Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafiinin temyizleri hakkında bir karar verilmesi talep edilmiştir.
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.03.2017 tarihli ve 2014/235-2017/103 sayılı kararı ile sanıklardan ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, sanıklar ... ve ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezasıyla mahkumiyet, sanık ... hakkında ise silahlı terör örgütü yöneticiliği suçundan mahkumiyet hükümleri verilmiş olduğu; sanık ... hakkında verilen hükme karşı İlk Derece Cumhuriyet savcısı tarafından, diğer sanıklar hakkında verilen hükümlere karşı ise sanıklar müdafileri tarafından istinaf başvurusunda bulunulduğu; yapılan istinaf incelemesi sonucunda, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 18.04.2018 tarihli ve 2017/1428 - 2018/1000 sayılı kararı ile sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki istinaf başvurularının esastan reddine, sanık ... hakkındaki istinaf başvurusunun ise esastan kabulü ile sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün CMK"nın 280/1-d ve 289 maddeleri uyarınca bozulmasına karar verildiği; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin sanık ...’e dair kararı yönünden Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, diğer sanıklar hakkındaki kararlar yönünden ise sanıklar müdafii tarafından temyiz istemlerinde bulunulduğu; Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ... yönünden “Ceza Verilmesine Yer Olmadığına” ilişkin İlk Derece Mahkemesince verilen ve bu karara dair yapılan istinaf başvurusunun da Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddine dair vermiş olduğu kararın CMK’nın 286/2-h maddesi gereğince temyiz kanun yoluna tabi olmadığı;
Sanık ... hakkında silahlı terör örgütü yöneticiliği suçundan İlk Derece Mahkemesince verilen mahkumiyet hükmüne karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından CMK"nın 280/1-d ve 289 maddeleri uyarınca istinaf başvurusunun kabulü ile mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilerek, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmiş olduğu, bu haliyle Bölge Adliye Mahkemesinin anılan kararının da CMK’nın 286/1. maddesi gereğince temyiz kanun yoluna tabi olmadığı;
Sanıklar ... ve ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan İlk Derece Mahkemesince 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezasıyla mahkumiyet hükmü verildiği, söz konusu mahkumiyet hükümlerine karşı yapılan istinaf başvurularının da Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verildiği; Dairemizce yapılan temyiz inceleme tarihi itibariyle CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca temyiz kanun yoluna tabi olmadığı anlaşılmıştır.
Nihayet, Dairemizce yapılan incelemeler sonucu yukarıda açıklanan nedenlerle adı geçen sanıklar hakkında verilen hükümlere dair temyiz incelemesi yapılmamış olduğu, ancak temyizi kabil olmadığından temyiz incelemesi yapılmayan kararlara yönelik olarak yapılan temyiz taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken bu hususta karar verilmemiş olduğu anlaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ek karar verilmesine yönelik talebi yerinde görülmekle;
KARAR :
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2019 tarihli ve KD- 2019/78071 sayılı, “Ek karar” konulu talebinin KABULÜNE,
2-Dairemizin 17.09.2019 tarihli ve 2018/7107 - 2019/5300 sayılı ilamının diğer yönleri aynı kalmak kaydıyla; ilam başlığında sanıklar olarak “135- ..., 136- ..., 137- ..., 138- ...” yazılması; ilamın "I- Temyiz Taleplerinin Değerlendirilmesi" başlığı altında yapılan açıklamalar bölümünün altında ilk paragraf olacak şekilde "sanık ... hakkında verilen kararın türüne göre CMK’nın 286/2-h maddesi uyarınca, sanıklar ... ve ... hakkında verilen kararların CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca, sanık ... hakkında verilen kararın ise CMK’nın 286/1 maddesi uyarınca temyiz edilemez nitelikte oldukları anlaşıldığından, sanık ... hakkındaki Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemi ile sanıklar ... ve ... ile ... hakkındaki sanıklar müdafiinin temyiz istemlerinin CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle ilamın DÜZELTİLMESİNE, 20.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.