2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11486 Karar No: 2020/1479 Karar Tarihi: 23.01.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11486 Esas 2020/1479 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2019/11486 E. , 2020/1479 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanamsının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz incelemesinde; 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için hükümlerin isteme uygun olarak incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar müdafiini temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 3-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde; Hırsızlık suçundan kurulan hükümde uygulama maddesinin TCK’nın 142/1-b. maddesi yerine 142/2-b. maddesi olarak gösterilmesi ve TCK’nın 142/1-b,143,35 ve 31/3 maddeleri uyarınca belirlenen 4 ay 20 gün hapis cezasından aynı Kanunun 62.maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 3 ay 26 gün hapis cezası yerine 3 ay 20 gün hapis cezası olarak gösterilmesi, hapis cezası TCK’nın 50/3 maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilirken doğru hesaplanmış olması karşısında mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir. Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.