1. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13 Karar No: 2015/3819 Karar Tarihi: 11.06.2015
Kasten öldürmeye teşebb - tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/13 Esas 2015/3819 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2015/13 E. , 2015/3819 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : (Kapatılan) Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebb, tehdit
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .....’ın mağdurlar ... ve ..."i "kasten öldürmeye teşebbüs", mağdur ...."yi "silahla tehdit" suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezalan azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması İnandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede suçun kasten yaralama olduğuna, haksız tahrike vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki "182,00.TL" olan yargılama giderleri toplamından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasından sonra kalan "16,00.TL"nin, 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen miktardan az olması nedeniyle yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106, 6352 sayılı Kanunun 100 ve 5271 sayılı CMK’nun 324/4. maddeleri gereğince Hazineye yükletilmesine" karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 11.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi. 11/06/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ....."in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... . müdafii Avukat .........."ın yokluğunda 18/06/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.