4. Ceza Dairesi 2017/18502 E. , 2020/21604 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçlarından dolayı kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanıklar..., ... ve ..."nın TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B-Sanıklara yükletilen birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçlarından dolayı kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
1-Şikayetçinin bir restoranda oryantal olarak çalıştığı, ekstra olarak çıktığı bir eğlence sonrası oluşan alacak borç ilişkisi nedeniyle, sanıkların şikayetçiyi, "paranı veririz, ancak burada seni çalıştırmayız, burada çalışırsan seni gebertiriz, barındırmayız, suratına faça atarız, otobanlarda cesedini bulurlar" diyerek tehdit ettiklerinin kabul edilmesi karşısında; sanıkların eylemlerinin TCK’nın 117/1,119/1-c maddelerinde düzenlenen iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan, sanıklar hakkında aynı Yasanın 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçlarından hükümler kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Sanık ..."nın, "şikayetçinin parası düğün sahibi tarafından o hengamede ödenmemiş, şikayetçi bana telefon ederek alacağın muhatabı ben olmadığım halde çok ağır hakaretlerde bulundu" şeklindeki savunması ve şikayetçinin de tevilli olarak sanığın bu anlatımını doğrulaması karşısında, olayın çıkış sebebi üzerinde durularak sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Nuh Soykan Ertan, ... ve ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
