Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-b. maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müşteki tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekinin duruşmada beyan ettiği adres yerine mernis adresine yapılan tebliğin usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, müştekinin öğrenme üzerine temyiz başvurusu süresinde kabul edilerek ve şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan müştekinin, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan müştekinin, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın herhangi bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın atılı suç bakımından kusuru bulunmadığının kabul edilmesine ve bu sebeple beraatine karar verilmesine rağmen sanık hakkındaki beraat hükmünün CMK"nın 223/2-c maddesi yerine, CMK"nın 223/2-b maddesi gereğince verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “CMK"nın 223/2-b” ibaresinin çıkarılarak yerine “CMK"nın 223/2-c” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi