Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 316 promil alkollü olarak kullandığı araçla tek taraflı trafik kazasına sebebiyet verdiği de gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılmak suretiyle hak ve nesafete uygun bir cezaya hükmedilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan Kanun maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nın 179/2-3 maddesi” şeklinde gösterilmesi,
2-Sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanık hakkında hükmolunan taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilerek TCK"nın 52/4. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasındaki “179/2-3” ibaresinin “179/3 maddesi delaletiyle 179/2” olarak değiştirilmesi, hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının TCK"nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının TCK"nın 52/3. maddesine göre 75 gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek ve yine hükmün 5. fıkrasındaki “15 eşit taksit halinde tahsiline” ibaresinden sonraki kısmın cümle sonuna kadar hükümden çıkarılarak yerine “taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.