Esas No: 2021/2282
Karar No: 2022/2191
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/2282 Esas 2022/2191 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, yaralama, kamu mallarına zarar verme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Yargılama sürecindeki kanıtlar ve gerekçe doğrultusunda, sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, yaralama suçunda müştekilerin kamu görevlisi sayılabilecekleri dikkate alınmayıp, sanığın eylemi görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan mahkum edilmesi bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5188 sayılı Yasanın 23. maddesi, 10. maddesi, 11. maddesi, 5237 sayılı Yasanın 265/1-3-4 maddeleri ve 43. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında kamu görevlisine hakaret ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde hastahanede özel güvenlik görevlisi olarak çalışan müştekilerin 5188 sayılı yasanın 23. maddesine göre kendilerine karşı işlenen suçlar sebebiyle kamu görevlisi sayıldıkları gözetilerek aynı Yasanın 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlayıp 11. maddesi uyarınca da valilikten çalışma izni alıp almadıkları araştırılarak sonucuna göre sanığın eyleminin 5237 sayılı Yasanın 265/1-3-4, 43. maddelerinde yazılı görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son fıkrasının gözetilmesine 23.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
