MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince, sanığın elinde bıçak olduğu halde mağdure ile birlikte bulundukları odanın kapısını kilitlemek suretiyle cebir veya tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği kabul edilerek sanık hakkında TCK"nın 109/2, 109/3-a ve 109/5. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı TCK"da düzenlenen yaptırımlardan olan ve suç karşılığı olarak öngörülen cezalar; cezanın türünü seçme bakımından hâkimin takdirine yer bırakmayan, seçeneği, alt ve üst sınırı da olmayan sabit cezalar, birden fazla ceza türü seçenekli (alternatifli) olarak öngörülen, her iki ceza türü “veya” bağlacı ile ifade edilen, hâkimin ceza türlerinden her hangi birini gerekçesini göstermek suretiyle tercih etme hakkının bulunduğu seçenekli cezalar, birden fazla ceza türünün birlikte yer aldığı, her iki ceza türü “ve” bağlacı ile ifade edilen, hâkimin ceza türlerinden birini tercih etme hakkının bulunmadığı birlikte cezalar ile alt veya üst sınırı gösterilen veya sadece alt veya sadece üst sınırı gösterilen alt ve üst sınırlı cezalar şeklinde düzenlendiği, sanığın eylemine uyan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cezasının TCK"nın 109/2. maddesinde iki yıldan yedi yıla kadar hapis olarak öngörüldüğü, mahkemece TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan verildiği belirtildiği halde hüküm kurulurken temel cezanın iki yıl olduğu gözetilmeden bir yıl hapis cezası tayin edilmesi ve sonraki uygulamalarında bu ceza üzerinden yapılması suretiyle eksik cezaya hükmmedilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.