MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise;
Sanığın, ... isimli iş yerinden 51.50 TL değerinde bir şişe rakı çalmaya teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan Uşak 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.10.2009 tarih 2008/510-Esas ve 2009/757 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetinin, 5237 sayılı TCK"nın 141/1,35 maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçundan TCK’nın 50/1-f maddesi gereğince verilen “2 ay 15 gün ” süre ile kamuya yararlı işte çalışma seçenek tedbiri olduğu ve sabıka kaydına göre 02.03.2011 tarihinde “5 ay” hapis cezası olarak yerine getirildiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 50/5. maddesi uyarınca “uygulamada asıl mahkumiyetin, bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbir” oluşu, yine aynı Kanunun 58/2. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki mahkumiyetin hapis ya da adli para cezası olması gerektiği, bu itibarla tekerrüre esas ilamdaki kesinleşen hükmün kamuya yararlı işte çalışma seçenek tedbiri olması nedeniyle sonradan tedbire uyulmadığından önceki hükmün hapis cezasına çevrilerek infaz edilmesinin ilamı tekerrüre esas hale getirmeyeceği de gözetilerek sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde anılan ilamın tekerrüre esas alınması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 03.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.