Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13985 Esas 2018/16561 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/13985
Karar No: 2018/16561
Karar Tarihi: 03.07.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13985 Esas 2018/16561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin haksız bir sebep olmadan feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile asgari geçim indirimi alacaklarını talep etmiştir. Mahkeme toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca hüküm düzeltilerek onanmıştır. Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesine göre genel bütçeye dahil idarelerin 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren işlemlerinden harç alınmayacağı belirtilmiştir. Somut olayda davalı harçtan muaf olmasına rağmen hüküm altına alınan tüm harçlardan sorumlu tutulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi; Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2017/13985 E. , 2018/16561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini, beyan ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.
Somut olayda davalı harçtan muaf olmasına rağmen, hüküm altına alınan tüm harçlardan sorumlu tutulmuş olması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın 10. fıkrasında yer alan “Alınması gereken 1.332,40 TL harçtan peşin ve ıslah ile alınan 357,20 TL"nin mahsubu ile bakiye 975,20 TL harcın davalıdan alınarak hazineye irad kaydına” şeklinde ki bendin tamamının hükümden çıkarılarak yerine;
“Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, Davacı tarafından yapılan peşin ve ıslah ile alınan 357,20 TL"nin talep halinde davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 03/07/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.