Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4845 Esas 2018/484 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla gündüzün şehir içinde tek yönlü bölünmüş yolda sol şerit üzerinde seyri sırasında, seyrine göre yolun solundaki orta refüjden annesinin bir anlık dalgınlığından faydalanarak yolun karşısında bekleyen babasına doğru gitmek üzere yola aniden fırlayarak çıkan 7 yaşındaki mağdur yayaya fren tedbirine başvurup, direksiyonu sola doğru kırmasına rağmen sol ön çamurluk kısmıyla sürterek çarpması biçiminde meydana gelen ve tanık beyanlarına göre mahal şartlarında seyrettiği tespit edilen olayda, sanığa atfı kabil kusur bulunmaması karşısında beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.