Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4814 Esas 2018/480 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, cezanın fazla olduğuna, eksik incelemeye ve TCK"nın 51. maddesinin tartışılmamasının hukuka aykırı olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılan vekilinin sunduğu fatura ve masraflara ilişkin giderleri içerir listeye sanığın zararı karşılayacağından bahisle süre verilmesini talep eden sanık müdafiinin beyanına rağmen, aynı celse zarar miktarının tespiti bakımından bilirkişi raporu aldırılmak amacıyla talimat yazılmasına karar verildiği ve talimat cevabının karar duruşmasından bir gün önce Uyapa aktarıldığı, sanık müdafiince aynı gün ertesi gün yapılacak duruşmaya katılamayacağını, kendilerine raporu incelemek için süre verilmesini talep ettiğinin anlaşılması karşısında, sabıkasız olan ve yargılama başlamadan önce katılanlara 2.500 TL ödeme yaparak zararı gidermek hususundaki samimiyetini ortaya koyan, hükümden sonra bilirkişi marifetiyle tespit edilen 3.508,12 TL"lik zararın kalan kısmını da katılanların hesabına yatıran sanık hakkında zararın giderilmediğinden bahisle yetersiz ve dosya kapsamıyla uyuşmayan gerekçeyle, 5271 sayılı CMUK"un 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca ihtarı ile yetinilmeyerek uygulama olanağı bulunmayan 5275 sayılı yasanın 106/3. maddesine atıf yapılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.