Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4853 Esas 2018/479 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 62, 51/1-3-7-8, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüzün şehir içinde, mülk yolundan karayoluna çıkmak üzere sola dönüş yaparak çift yönlü yolun sağ şeridinde seyreden motorsikletin önüne aniden çıkması sonucu, motorsiklet kullanıcısı olan katılanın kaldırım ile aracı arasında sıkışarak, aracının sağ arka kısmını temas ederek düşüp kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasıyla neticelenen olayda, sanığın asli kusurlu oluşu, katılanın yaralanmasının derecesi de gözetilerek hak ve nesafete uygun biçimde alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin savunma hakkının kısıtlandığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın eylemine uyan taksirle yaralama suçundan hüküm kurulmuş olmasına rağmen hükmün 1. fıkrasında suç adının kasten yaralama olarak yazılması,
2-Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen güvenlik tedbirlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3-Cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin bildirilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm 1. fıkrasınındaki “kasten yaralama” ibaresinin “taksirle yaralama” olarak değiştirilmesi, hükmün 6. fıkrasının hükümden çıkarılması ve yine hüküm 7. fıkrasındaki “maddeleri uyarınca” ibaresinden sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin sanığa bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.