Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/16913 Esas 2014/2298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 11. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/07/2013
NUMARASI : 2012/1205-2013/899

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde davalının başka bir kadınla birlikte olduğunu belirterek, davacı için 1.000,00 TL ortak çocuklar B. ve Ö. için 500.00"er TL tedbir nafakası talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacı için 700.00 TL, B. için 400.00 TL, Ö. için 250.00 TL tedbir nafakası takdir edilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; davalının başka bir kadınla birlikte olduğu tanık beyanlarından ve diğer delillerden anlaşılmaktadır. Bu durumda, ayrı yaşamakta haklılık olgusu gerçekleşmiştir.
TMK."nun 197.maddesi gereği ayrı yaşamakta haklı olan eş, diğer eşten tedbir nafakası talebinde bulunabilir. Ancak, nafakanın miktarı belirlenirken MK. 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesinin gözetilmesi gerekir.
Dosyadaki belgelerde B."ın 22/11/2001, Ö."un 19/11/2007 doğumlu olduğu, annenin ev hanımı, babanın polis memuru olduğu bilgisi yeralmaktadır.
Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına, özellikle davalının gelir durumuna göre davacı ve ortak çocuklar yararına takdir edilen tedbir nafakası miktarı fazladır.
Davalının ortak çocuk B."ın kendisinin yanında yaşadığı iddiasının da araştırılması, iddia doğru ise bu çocuk yönünden tedbir nafakasının fiilen babanın yanına taşındığı tarihe dek devamına karar verilmesi gerekmektedir.
Mahkemece; eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.