Esas No: 2021/8853
Karar No: 2022/2215
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8853 Esas 2022/2215 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, suça sürüklenen bir çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Çünkü bu suçlar için tayin edilen adli para cezalarına ilişkin hükümler kesinleşmiştir ve bu cezaların türü ve miktarı itibariyle temyiz edilemezler. Ancak nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz talebi kabul edilmiş ve suçun zamanaşımı nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davalarının düşmesine karar verilmiştir. Bu kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gibi kanun maddelerine de atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dolayı tayin edilen adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezalarının türü ve miktarları itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 141/1, 142/1-e ve 31/2. maddelerine uyan suçların gerektirdiği cezaların türleri ve üst sınırlarına göre; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilk kararın kesinleştiği 28/02/2013 tarihi ile hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 05/04/2013 tarihleri arasında geçen durma süresi de gözetilmek suretiyle; aynı Yasanın 66/1-e, 66/2. ve 67/4. maddelerinde öngörülen 6 yıllık olağanüstü zamanaşımının suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
