Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11676 Esas 2017/4725 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Şişli Cumhuriyet Başsavcılığının 27.09.2006 tarih ve 2006/9171 Esas sayılı iddianamesi ile yalnızca sanığın kimlik bilgilerine göre düzenlenmiş nüfus cüzdanına istinaden resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı ve mahkemece bu hususta karar verildiği, sahte nüfus cüzdanı kullanılarak düzenlenen Beyoğlu 25. Noterliğinin 27.09.2005 gün ve 52166 sayılı "... Şirket Hisse Devri Sözleşmesi"nin de sahte olduğu anlaşılmış ise de; 27.09.2006 tarihli iddianamede anılan noter devir sözleşmesinin sahteliği yönünde açılmış bir dava bulunmadığı gözetilerek, bu hususta zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde soruşturma yapılarak dava açılması mümkün görülmüştür.
1-Sanığın seri numarası, doğum tarihi ve doğum yeri farklı olmak üzere, kendisine ait kimlik bilgileri ile düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanını kullandığından bahisle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 14.10.2008 gün ve 49/219 sayılı kararında da açıklandığı üzere; ceza yargılamasının amacı, somut gerçeğin ortaya çıkarılması olup bunun için başvurulan kanıtlama araçlarından biri de belgelerdir. Yargılama makamları suç isnadı nedeniyle oluşan uyuşmazlığı çözümlerken ele geçirilen ya da iddia ve savunma doğrultusunda sunulan belgelerin güvenilirliğini de denetlemek durumundadırlar. Güvenilirliğin denetlenebilmesi için, belgenin aslının veya bunun olanaklı olmaması halinde de aslına uygunluğu yetkili makam veya kişilerce onanmış örnek ya da kopyalarının dosyaya konulması gerekir. Yine Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, suça konu belgenin fotokopi olması durumunda hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı, aslı bulunamayan evrakların aldatma niteliklerinin bulunup bulunmadığının da tespit edilemeyeceği, somut bir inceleme yapılamadan, önceki kullanmalar nedeniyle fiili iğfalin aldatma niteliğini göstermeyeceği cihetle; somut olayda suça konu sahte nüfus cüzdanının aşamalarda ele geçirilememesi karşısında, aldatma niteliğinin tespit edilemeyeceği gözetilmeden, unsurları oluşmayan suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b-Sarf edilen yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 19.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.