Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereği hükmün açıklanması ile TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62/1, 52/4,53/6.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında Nazilli 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 11.03.2010 tarih ve 2010/96 E. 2010/231 K. sayılı, 09.04.2010 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 52.maddeleri gereğince 6.000-TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde 28.09.2014 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün 07.05.2015 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ilk hükme yönelik dosya yeniden ele alınarak, hükmün açıklanmasına dair kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
1-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34. maddeleri uyarınca bütün mahkeme kararlarının, karşı oy da dahil olmak üzere gerekçeli olarak yazılması zorunlu olduğu, açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
2- CMK"nın 231/11. maddesinde yer alan düzenlemeye aykırı olarak, mahkemece kendisine herhangi bir yükümlülük yüklenmeyen ve fakat denetim süresi içirisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, yeniden değerlendirme sonucu sanık hakkında ilaveten TCK"nın 53/6 maddesinde işaret edilen sürücü belgesinin geri alınması güvenlik tedbirinin uygulanması,
3- Olayda, sanığın eşinin kemik kırığı oluşacak şekilde nitelikli yaralandığı ve sanıktan şikayetçi olmadığı, TCK’nın 22/6.maddesi gereği, bilinçli taksir ile meydana gelen neticede, sanığın cezasından indirim yapılabileceği hususunun kararda tartışılmaması;
Kabule göre de;
4)Sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulurken, TCK"nın 61/2. maddesi gereğince, belirlenen temel ceza üzerinden öncelikle bilinçli taksir nedeniyle artırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin, TCK"nın 89/2-b maddesi gereğince artırım yapıldıktan sonra bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması,
5)Sanık hakkında hükmolunan sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin güvenlik tedbirine dair uygulama maddesinin gösterilmemesi sureti ile CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup , sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.