4. Ceza Dairesi 2017/19986 E. , 2020/21559 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, 6136 sayılı Kanuna aykırılık, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında hakaret ve mala zarar verme eylemlerinden kurulan kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak sanık ... ile katılan... vekilinin TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
2-Tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince,
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık hakkında silahla tehdit suçuna ilişkin cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından,
1-Sanık ... ve katılan... vekilinin silahla tehdit eylemine ilişkin olarak ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık eyleminden kurulan hükümde ise;
a- TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasının, infazda duraksamaya yol açacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
b-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve aynı Kanunun 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ile kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..." in temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasındaki taksitlendirmeye ilişkin kısmındaki “10 eşit taksitte ödenmesine” ibaresinin önüne “birer ay ara ile” hak yoksunluklarına ilişkin bölüme, " TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması" ibarelerinin eklenmesi, TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması biçiminde, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
