MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, manevi tazminatın miktarı, ortak çocuk lehine hükmedilen nafakaların miktarı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, erkek lehine hükmedilen manevi tazminat, reddedilen yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tamzinat istekleri, nafakanın miktarı ve ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-davacı kadın ağır kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de yapılan yargılama ve toplanan delillerden, tarafların mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarının yanında davacı-davalı erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, ortak çocuğun kendisinden olmadığından şüphelendiği, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı erkeğin ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle iken davalı-davacı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı-davalı lehine manevi tazminata ( TMK m. 174/2) hükmedilmesi ve davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat istekleri ( TMK m. 174/1-2) ile boşanmakla yoksulluğa düşeceği anlaşılan davalı-davacı kadının yoksulluk nafakası isteğinin (TMK m. 175 ) reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı - davacı kadın ziynet alacağını da içeren karşı dava dilekçesinde, adli yardım kararı verilmesini talep etmiş, yerel mahkeme tarafından adli yardım talebi hakkında bir karar verilmeden, ziynet alacağı talebinin reddine karar verilmiştir. Davalı-davacı kadının adli yardım talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi, adli yardım talebinin kabulüne karar verilmesi halinde yargılamaya kadının ziynet alacağı davası yönünden harç alınmadan devam edilmesi, talebin reddine karar verilmesi halinde davalı -davacı kadına harcın tamamlanması için Harçlar Kanununun 30. maddesine göre süre verilmesi, harcın tamamlanması halinde yargılamaya devam edilmesi ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-davalı erkeğin manevi tazminatın miktarına yönelik, davalı-davacı kadının ise ziynet alacağının esasına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümün ise yukarıda l. bentte gösterile sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.