Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlular hakkında kambiyo takiplerine mahsus haciz yoluyla yapılan takipte vadesi gelmemiş senetler yönünden istemin kabulüne karar verilmiş, kısa karar borçlular lehine tazminat hükmü taşımadığı halde gerekçeli kararda tazminata yer verilmiştir. Alacaklının bu yöne ilişkin temyizi üzerine mahkemece 03.12.2010 tarihli  ek kararıyla temyiz istemi süreden reddetmiştir. Alacaklı, aleyhinde verilen kötüniyet tazminatını gerekçeli kararın tebliği ile öğrendiğinden buna yönelik temyizi sürededir. Bu nedenle mahkemenin  03.12.2010 tarih ve 2009/1216 E., 2010/994 K.sayılı temyiz isteminin reddine dair kararın kaldırılmasına karar verildi.
Alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkeme, yüze karşı verilen kısa kararda alacaklı aleyhine tazminata hükmedilmemişken,  gerekçeli kararda kabul edilen kısım yönünden %20 oranında tazminata karar verilmek suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratmıştır.
T.C.Anayasası, yargılamanın aleniyeti ilkesini benimsemiştir. Bunun anlamı, yargılama açık yapılacak ve yargılamanın sonunda verilen karar açıkça belirtilecektir. HUMK’nun 294.maddesi gereğince, sonradan yazılacak gerekçeli kararın da bu kısa karara uygun olması gerekir. Aksi halde yargılamanın aleniyeti ilkesi zedelenmiş ve mahkeme kararına güven sarsılmış olacaktır. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu’nun 10.04.1992 tarih 7/4.sayılı kararında kısa kararla gerekçeli kararın çelişik bulunmasının bozma nedeni sayılacağı belirtilmiş bulunmasına göre, mahkemece yapılacak iş, önceki kısa karar ile bağlı olmaksızın çelişikiyi kaldırmak kaydıyla vicdani kanaatine göre yeni bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 04.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.