Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/11045 Esas 2014/6713 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/11045
Karar No: 2014/6713
Karar Tarihi: 28.04.2014

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/11045 Esas 2014/6713 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2013/11045 E.  ,  2014/6713 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İnegöl Sulh Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 28/11/2012
    NUMARASI : 2010/863-2012/1384

    Davacı O.. M.. vekili Avukat S. A.tarafından, davalı İ.. D.. aleyhine 01/07/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı, davalının ormandan ağaç kesmesi nedeniyle 6831 sayılı Yasa"nın 112,113 ve 114. maddeleri gereğince idarenin uğradığı zararın giderilmesini istemiştir.
    Mahkemece, davalının dikiliden yakacak nitelikte emval veren ağaç kesme suçunu işlediği, 112. maddeye göre gerçek zarar oluşmadığı, suç konusu emvalin yakılarak odun kömürü haline getirilmek suretiyle değer kazandığı bu nedenle tazminata hükmedilemeyeceği ancak 114. madde gereğince ağaçlandırma giderine karar verilebileceği gerekçesiyle 74,00 TL ağaçlandırma giderinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
    Dosya içeriğinden, dava konusu olay nedeniyle İnegöl 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/235 Esas 2011/1277 Karar sayılı dosyasında sanık-davalının 740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına miktar itibarıyla kesin olarak karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, dava dilekçesine ekli davacı idare tarafından düzenlenen tazminat raporuna göre ağaçlandırma giderine hükmedilmiştir.
    6100 sayılı HMK"nun “Bilirkişiye başvurulmasını gerektiren hâller” başlıklı 266. madde “Mahkeme, çözümü hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hâllerde, taraflardan birinin talebi üzerine yahut kendiliğinden, bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Hâkimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgiyle çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişiye başvurulamaz” hükmünü içermektedir.
    Davacının talep ettiği konular da çözümü özel ve teknik bilgi gerektiren hallerdendir. O halde, mahkemece denetime elverişli bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.