20. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4546 Karar No: 2020/1420 Karar Tarihi: 02.03.2020
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4546 Esas 2020/1420 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kesinleşmeyen kararın usulsüz olarak kesinleştirilmesi nedeniyle, sonraki kararlar ve işlemler hukuken geçersiz ve yok hükmündedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, TCK'nın 191. Maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesi gerekmektedir. Kanun maddeleri: TCK'nın 191. Maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. Maddesi, 6217 sayılı kanunla eklenen cümle.
20. Ceza Dairesi 2019/4546 E. , 2020/1420 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İSTANBUL Anadolu 45. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Sultanbeyli Sulh Ceza Mahkemesi’nin 18.12.2008 tarihli 2008/204 esas ve 2008/869 karar sayılı kararı ile sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın duruşmada bildirmediği başka adrese çıkartılarak adreste kimse bulunmaması sebebi ile mahalle muhtarına tebliğ edilerek 2 nolu haber kağıdının kapısına yapıştırıldığı ve imza atmaktan imtina eden komşuya haber verildiğinden bahisle kararın usulsüz olarak kesinleştirildiği anlaşıldığından; kesinleşmeyen karara ilişkin verilen sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 29.06.2015 havale tarihli dilekçesinde temyiz talebinin 18.12.2008 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. Maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 02/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.