MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Davacı vekili dava dilekçesinde özetle iş akdinin işçi tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığı gibi, karşılığı olan ücretlerinde ödenmediğini, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatillerde çalışmasına rağmen karşılığı olan ücretlerin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde toplam 200 TL hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacağı talep etmiştir. Mahkemece sadece ulusal bayram genel tatil alacak talebi değerlendirilmiş ve reddedilmiştir. Fakat Mahkemece davacının hafta tatili ücret alacağı talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. Bu alacakların nevileri birbirinden farklıdır. Mahkemece davacıdan bu taleplerin ayrıştırılması istenerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece davacının hafta tatili ücret alacağı talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi hatalıdır
3- Mahkemece davacının ulusal bayram genel tatil alacağı talebi reddedilmiş olup reddedilen miktar yönünden vekil ile temsil edilen davalılar lehine ret vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
4- Davalılardan İ.. R..’nün 2547 Sayılı Yasa’nın 56/b maddesi gereğince harçtan muaf olduğu gözetilmeksizin aleyhine harç yükletilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.