Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2016/5039 Esas 2017/2201 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında Gözne Köyü çalışma alanında bulunan 3827, 3828 ve 3841 parsel sayılı sırasıyla 3.354.68, 4.437,04 ve 468,10 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar, kadastro tutanaklarının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı şerhi yazılarak ham toprak vasfıyla, 3826, 3836 ve 3837 parsel sayılı sırasıyla 3.176.47, 2.457,18 ve 1.714,06 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar kadastro tutanaklarının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı şerhi yazılarak çalılık vasfıyla, ayrı ayrı Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacı ..., taşınmazların kendi fiili kullanımında bulunduğu iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda kanıtlanamayan davanın reddine, davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı ... vekili ile davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ... vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak Hazinenin temyiz itirazı yönünden, davacının davası reddedildiği halde hüküm fıkrasının 4. bendinde takdir edilen vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi gerekirken aksine hüküm kurulması isabetsiz olup bozma nedeni ise de; yapılan bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın hüküm fıkrasının 4. bendinin 2. ve 3. satırındaki “davalıdan alınarak davacıya verilmesi” kelimelerinin hükümden çıkarılarak yerine “davacıdan alınarak davalıya verilmesi” kelimelerinin yazılarak hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.