MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, olası kastla yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık

1- Sanığın, mağdurlar .... ve ...."ye yönelik tehdit suçundan beraatına ilişkin hükümle ilgili olarak gerekçeye yönelmeyen temyizde hukuki yararı bulunmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nun 317 maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanığın mağdur ..."ya tabanca ile etkili mesafeden birden çok ateş ettiği ancak mağdurun isabet almadığı olayda, silahın niteliği, atış sayısı, atış mesafesi ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde, teşebbüs sebebiyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, alt ve üst sınırlar arasında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi karşısında tebliğnamedeki bozma öneren düşünce benimsenmemiştir.
3- Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, ..."ın mağdur ..."yu kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur ...."ı olası kastla yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde suç vasıfları tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, vasfa, yönelen ve yerinde görülmeyen vesaire temyiz itirazlarının reddiyle,
b) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılarak, sonuç olarak “834,30 TL” olarak belirlenen yargılama giderinin “652,30 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), hükmedilen ceza miktarı ve sanığın tutuklulukta geçen süre gözönüne alınarak tahliye talebinin reddine, 09/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.