11. Ceza Dairesi Esas No: 2015/5830 Karar No: 2017/4681 Karar Tarihi: 19.06.2017
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5830 Esas 2017/4681 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kendini yanıltıcı şekilde tanıtıp tutanakların oluşturulmasına yol açmış; fakat gerçek kimliği daha sonra belirlenmiş. Bu nedenle \"Resmi Belgenin Düzenlenmesinde Yalan Beyanda Bulunmak\" suçunun unsurları oluşmamıştır. Ancak, sanık \"5326 sayılı Kabahatler Kanunu\"nun 40/1. maddesi kapsamında \"kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunarak\" suç işlemiştir. Bu nedenle, sanığın lehine olan karar kabul edilmiş ve mahkeme tarafından \"idari para cezası\" verilmesine gerek olmadığına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5326 sayılı Kabahatler Kanunu 40/1, 20/2-c ve 1412 sayılı CMUK’nın 321, 322 ve Kabahatler Kanunu'nun 24. maddeleri.
11. Ceza Dairesi 2015/5830 E. , 2017/4681 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan HÜKÜM : Mahkumiyet
Suç tarihinde yapılan ihbar üzerine durdurulan ve cezaevi firarisi olan sanığın görevlilere kendisini "... ismi ile tanıttığı, ancak yapılan kontrolde henüz herhangi bir tutanak düzenlenmeden önce gerçek kimliğinin tespit edildiği ve tutanakların gerçek kimlik bilgilerine göre tanzim edildiği anlaşılmakla; üzerine atılı "resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak" suçunun unsurları itibarıyla oluşmadığı, eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 40/1. madde ve fıkrasında düzenlenen "kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunma" kabahatini oluşturduğunun gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak sanığın lehine bulunan ve eylemine uyan 5326 sayılı Yasanın 40/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının, eylemin gerçekleştiği 08.08.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322 ve Kabahatler Kanununun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, Kabahatler Kanununun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 19.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.