12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8745 Karar No: 2018/417 Karar Tarihi: 15.01.2018
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8745 Esas 2018/417 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, bir kişinin koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebiyle açtığı davada, davacıya 2.290 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminatın davalı tarafından ödenmesine karar verilmesini içeriyor. Ancak davalı vekili bu kararı temyiz etti ve yapılan incelemeler sonucu maddi tazminat miktarının 2.256,61 TL olması gerektiği belirlenmiştir. Ayrıca kararda, gözaltı tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerektiği, ancak yanlış şekilde sadece tutuklama tarihinden itibaren faize hükmedildiği belirtilerek düzeltme yapılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, bozma gerekçesi olan 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri yer almaktadır.
12. Ceza Dairesi 2017/8745 E. , 2018/417 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 2.290 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" olan dava türünün gerekçeli karar başlığında ""Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi"" olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiş, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında davacının gözaltı süresi dahil edilmeden 98 gün tutuklu kaldığı dikkate alındığında, hükme esas alınan bilirkişi raporunda talep olmamasına karşın gözaltı süresi de eklenerek davacının tutukluluk süresinin 98 gün olarak belirlenmiş olması sonucu itibariyle doğru olduğundan ve nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bu hususlara ilişkin görüşlere iştirak edilmemiştir. Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının tutuklu kaldığı 98 gün için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplama yapılarak 2.256,61 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, bilirkişi raporunda hatalı hesaplama yapılarak belirlenen miktarın hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın fazla tayini, 2- Faizin tutuklama tarihi olan 08.12.2011 tarihinden itibaren talep edildiği dikkate alınmadan, gözaltı tarihi olan 07.12.2011 tarihinden itibaren yasal faize hükmolunması, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden maddi tazminat miktarının 2.256,61 TL"ye indirilmesi ve hükmün 1 ve 2 numaralı bentlerindeki ""gözaltı tarihi olan 07.12.2011"" ibarelerinin çıkarılarak yerlerine ""tutuklama tarihi olan 08.12.2011"" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.