Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/20100 Esas 2020/21520 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık savunmasında, kısa süreliğine katılanın yanında çalıştığını, işten ayrılması üzerine ücretini alamadığını, birden fazla kez katılanı aramasına rağmen telefona cevap vermediğini belirterek, bu nedenle kızgınlıkla söz konusu mesajları attığını kabul etmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durulup TCK"nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- TCK"nın 107/2. maddesinde düzenlenen şantaj suçunda hapis cezasının yanında adli para cezası da öngörülmüş olmasına karşın, sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Mahkum olduğu kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca belirlenen denetim süresinin bir yıldan az olamayacağının düşünülmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.