Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4855 Esas 2018/4816 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Yargıtay 5. Ceza Dairesi"nin bozma kararı öncesindeki, 27.05.2010 tarihli ve 4.700 TL adli para cezasını içeren mahkumiyet hükmünün, sanık tarafından temyiz edilmesi karşısında, bozma sonrası verilen kararda, sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeyerek, hapis cezasına hükmolunması suretiyle, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, kazanılmış hakkın, sonuç ceza miktarı üzerinden hesaplanacağı gözetilerek, hüküm fıkrasındaki hapis cezasından sonra gelmek üzere, “1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca, sanığın 4.700 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” şeklinde ibarenin eklenmesi, TCK"nınn 58. maddesine ilişkin uygulamanın da hüküm fıkrasından çıkarılması, biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.