18. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5673 Karar No: 2018/4811 Karar Tarihi: 02.04.2018
İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5673 Esas 2018/4811 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir kişinin imar kirliliğine neden olma suçuyla yargılandığı ve yerel mahkeme tarafından beraat kararı verildiği ancak temyiz istemi üzerine kararın bozulduğu belirtiyor. Bina yapımı sırasında ruhsatsız olarak bir katın ilave edildiği ve suçun işlendiği tespit edilirken, sanığın yaptığı işlemin yağmurdan korunmak amaçlı olduğunu belirtmesiyle beraat kararı verildiği anlatılıyor. Ancak, bu kararın kanuna aykırı olduğu ve temyiz nedenlerinin yerinde olduğu vurgulanarak hükmün bozulmasına karar verildiği ifade ediliyor. Kararın sonunda geçen kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.
18. Ceza Dairesi 2016/5673 E. , 2018/4811 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İmar kirliliğine neden olma HÜKÜM : Beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 11.04.2014 tarihli yapı tatil zaptında, suça konu bina hakkında “ruhsatsız olarak yapımına başlanan 9.00 x 14 metre ebatında mevcut zemin kat üzerine 1. Kat ilave yapılmış, mesken inşaatı, çatısı çakılıyor vaziyetteyken” şeklinde tespitin yapılması ve sanığın ruhsat almadan bu katı yaptırdığını ikrar etmesi karşısında, “sanığın yağmurdan korunmak amacıyla zor durumda kaldığı için çatıyı yaptırmak zorunda kaldığı ve sanıkta suç işleme kastının bulunmadığı” şeklindeki yasal olmayan ve yerinde görülmeyen gerekçeyle beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02.04.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.