İmar kirliliğine neden olma - mühür bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3262 Esas 2018/4810 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3262
Karar No: 2018/4810
Karar Tarihi: 02.04.2018

İmar kirliliğine neden olma - mühür bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3262 Esas 2018/4810 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın imar kirliliğine neden olma ve mühür bozma suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir. İncelemeler sonucunda, sanığın suçları işlediği kanıtlanmıştır ve suçlar kanunda öngörülen suç tiplerine uygun olarak nitelendirilmiştir. Mühürleme işleminden sonra da inşaata devam eden sanığın TCK'nın 43/1. maddesi uygulanmamıştır. Ancak, temyiz olmadığı için bozma yapılamayacağı belirtilmiştir. Hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edildiği ancak infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. İmar kirliliğine neden olma suçuna ilişkin temyiz iddiaları reddedilmiştir. Mühür bozma suçunda ise hapis cezasının 5 ay yerine 10 ay olarak belirlenmesi kararlaştırılmıştır. Ancak, kanuna aykırılık sebebiyle kararın sonuç bölümü düzeltilebilir nitelikte olduğundan, sonuç hapis cezasının 5 aya indirilmesi şeklinde düzeltilecek ve karar onanacaktır. Kanun maddeleri: TCK'nın 43/1., 53/1-b ve 62. maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2016/3262 E. , 2018/4810 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İmar kirliliğine neden olma, mühür bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen imar kirliliğine neden olma ve mühür bozma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, mühürleme işleminden sonrada inşaata devam etmesine rağmen TCK’nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususun infaz aşamasında resen dikkate alınabileceği,
Anlaşıldığından
1-İmar kirliliğine neden olma suçuna ilişkin olarak sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Mühür bozma suçunda ise TCK’nın 62. maddesinin uygulanması neticesinde hapis cezasının 5 ay yerine 10 ay olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak sonuç hapis cezasının “5 aya indirilmesi” şeklinde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.