MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bolvadin Sulh Ceza Hakimliği’nin 2014/191 D. İş sayılı 07/11/2014 tarihli düzeltme ve cevap metninin yayımlanmasına dair kararın doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmekle tebligatın usule aykırı olması nedeniyle itiraz süresinin başlamadığı anlaşılmakla bu karara itirazın yasal süresinde yapılmadığından bahisle Afyonkarahisar Sulh Ceza Hakimliği’nce süre yönünden reddedilmesine dair kararın da kesinleştiği, usulsüz olarak kesinleşen bu kararın ancak 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozma yolu ile düzeltilebilecek olması karşısında; Cumhuriyet Başsavcılığına ihbar da bulunulularak bu husus bakımından kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği sorulup kanun yararına bozma yoluna gidilmesi halinde de sonucunun beklenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de,
1- Suç tarihinin belirlenebilmesi bakımından itirazın reddine dair Afyonkarahisar Sulh Ceza Hakimliği’nin 2014/1178 D. İş sayılı kararının sorumlu müdür ...’e hangi tarihte tebliğ edildiği tespit edilip haftalık süreli yayın yapmakta olan Bizim Bölge gazetesinin bu tebliğden itibaren üçüncü günden sonraki nüshalarının da dosya kapsamına alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5187 Sayılı Kanun’un 18/3. maddesine göre üzeltme ve cevap yazısının yayımlanmaması hallinde ayrıca, masraflar yayın sahibi tarafından karşılanmak üzere, bu yazının tirajı yüzbinin üzerinde olan iki gazetede ilân şeklinde yayımlanmasına da karar vermesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Dairemizin 28.09.2020 tarihli 2020/1515 E. 2020/11589 K. sayılı kararında gerekçeleri belirtildiği üzere;

Basit yargılama usulüne dair esasları düzenleyen ve hükümden sonra (24.10.2019 tarihinde) yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı "basit yargılama usulü" başlıklı CMK"nin 251/3. maddesinin sadece bir usul hükmü olmadığı, aynı zamanda maddi ceza hukukuna dair bir hüküm olduğu, bu nedenle basit yargılama usulünün yürürlük tarihini gösteren Geçici 5/(1)-d. maddesinde yazılı "hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalar yönünden" kısmının Anayasa ve uluslararası sözleşme metinlerinde düzenlenen "suç ve cezaların kanuniliği" ve "lehe kanun" ilkelerine aykırı olduğu, Anayasa"ya ve tarafı olduğumuz temel haklara dair uluslararası sözleşmelere (ve özellikle AİHS"ye) aykırı bu durumun Yüksek Yargıtay tarafından dikkate alınması gerektiği anlaşılmakla,
Mahkemece sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki "basit yargılama usulünün" uygulanma şartları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi mecburiyeti,
Kanuna aykırı ve sanıklar ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.