MAHKEMESİ : ... 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/06/2015 tarih ve 2014/87-2015/107 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ..."un 10 kitaplık ... serisini 1968 yılında yarattığını, aynı zamanda ..."yi çizim olarak da bu kitaplarda kullandığını, davalı şirketin müvekkilinin eserinin ismi ve tasarımı olan bu ibareleri ve logoyu adına marka olarak tescil ettirdiğini, ... ismi ve logonun yıllardan beri kullanılıyor olması nedeniyle marka olarak tanınmış olduğunu aynı zamanda da eserin ismi olduğunu eserin isminin de korumadan faydalandığını belirterek davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğünü, haksız kullanımın tespiti ile tecavüzün ref"ini ve men"ini, hükmün masrafı davalıdan alınarak ilanını, fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak şimdilik 1.000 TL maddi ve 1.000 TL manevi tazminatın tahakkukundan itibaren en yüksek faiziyle tahsilini, yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kullandığı tasarım ile davacının tasarımı arasında iltibasa yol açıcı benzerlik bulunmadığını, bu figürlerin de zaten yaygın olarak kullanıldığını, bunların anonim olduğunu, müvekkilinin kullanımının esere ilişkin olmadığını, faaliyet alanlarının farklı olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, ... ve çizgi karakteri 5846 sayılı Yasa bakımından ayırt ediciliği bulunan orijinal bir eser ismi ve öykü karakterini oluşturduğundan 5846 sayılı Yasa"nın 1/b, 2 ve 4.maddeleri anlamında bu isim ve karakter üzerinde eser sahibinin eser sahipliğinden doğan hakları mevcut olduğu, 656 sayılı Kanun Hükmünde Kararname"nin 8 ve 5 maddesine göre "tescil için başvurusu yapılmış markanın başkasına ait kişi ismi, fotoğrafı, telif hakkı veya herhangi bir sınai mülkiyet hakkını kapsaması halinde hak sahibinin itirazı üzerine tescil başvurusunun reddedileceği, tescil edilmiş ise 42. madde gereğince hükümsüzlüğünün istenebileceğinin öngörüldüğü, belirtilen hüküm gereğince davacıların murislerinin eser üzerindeki haklarına dayanarak markanın hükümsüzlüğünü isteme hakları olduğunu, davalı vekili her ne kadar müvekkilinin faaliyetlerinin farklı olduğunu savunmuş ise de telif haklarının korunmasında markalardan farklı olarak spesiale prensibi aranmadığı gibi tescil kötü niyetli olduğundan ve ayrıca ürün ismi olarak kullanılan ibarenin seri kitap nedeniyle tescilsiz marka olarak da korunma hakları oluştuğundan ve tanınmış olduğundan marka üzerindeki haklara dayanılarak da hükümsüzlük koşulları oluştuğundan tescilli 2012/68939 nolu markanın hükümsüzlüğüne karar vermekle, tescilli markanın terkinine kadar kullanımı marka haklarına aykırılık oluşturmadığından ve tescile aykırı kullanım da kanıtlanmadığından markaya tecavüz talebi ile buna ilişkin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Davacı taraf, murislerinin oluşturduğu 10 adet kitap serisinden kaynaklı olarak “...” isim ve logosu üzerinde hak sahibi olduklarını ve eser ismi olan bu ibareyi marka olarak da kullanmış olduklarını, davalının ise kendilerinden izinsiz olarak bu ibareyi kendi adına marka olarak tescil ettirdiğini ileri sürmektedir. Mahkemece, davacı tarafın olaya uygulanması gerekli mülga 556 sayılı KHK’nın 8/5 maddesi uyarınca “...” ibaresi ve logosu üzerinde önceye dayalı hak sahibi olduğu ve davalının marka tescilinde kötü niyetli olduğu gerekçesiyle markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesi isabetli ise de, KHK’nın 44.maddesi uyarınca, marka hükümsüzlüğü geriye etkili olarak sonuç doğuracağından ve marka sahibinin kötü niyetle marka tescil ettirmesi halinde bundan kaynaklanan zarar için tazminat davası açılabileceğini öngörmüş olması nedeniyle, davacı tarafın marka terkinine kadar markayı kullanmasının tazminat sonucu doğurmayacağına ilişkin görüşü doğru değildir. Bu nedenle, mahkemece, davacı tarafın tescilsiz marka ve telif hakkı ihlallerine dayalı olarak tazminat taleplerinin değerlendirilmesi gerektiğinden hükmün davacı taraf yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı tarafın temyiz istemlerinin (1) no’lu bentte yer alan gerekçelerle reddine, davacı vekilinin temyiz istemlerinin kabulü ile, yerel mahkeme hükmünün yukarıda (2) no’lu bentteki gerekçelerle davacı taraf yararı BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacılara iadesine, 22/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.