Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6346 Esas 2018/362 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağını oluşturan İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2012/92139 sayılı soruşturma sayılı dosyasının yapılan incelemesinde; davacı (şüpheli) hakkında uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti suçundan soruşturma yürütüldüğü, davacı (şüpheli) İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 30.06.2012 tarihli Değişik İş sayılı kararı ile tutuklanmasına karar verildiği, soruşturma sırasında davacının üzerinde bulunan hapların kriminal inceleme sonucu söz konusu hapların uyuşturucu ve uyarıcı madde içermediği anlaşıldığından 28.11.2012 tarihli karar ile kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği aynı tarihte İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca CMK"nun 103/2. maddesi gereğince resen tahliyesine karar verildiği, kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın davacıya tebliğe çıktığı, ancak; davacının adresten ayrılması nedeni ile 11.12.2012 tarihinde bila tebliğ iade edildiği, davacı vekili dava dilekçesinde karardan 15/12/2014 tarihinde haberdar olduklarını beyan ettiği ve davanında 05/01/2015 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği hususu göz önüne alındığında kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde açıldığının kabulü ile tazminat istemi hakkında karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.