MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı işçi, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, bakiye ücret, ikramiye, prim ile ulaşım gideri alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan .... avukatlarınca temyiz edilmiş, Dairemizin 05.05.2014 gün, 2014/ 11532 , 2014/ 14195 K sayılı kararı ile hükmün davalı yararına bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının ücretinin 1.070 TL’ye düşürülmesi isteğini beyan etmesine rağmen gerçekte ödenen rakamın daha yüksek olduğu ispatlandığından belgeye değer verilemeyeceği gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalılardan...vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



Dairemizin “Somut uyuşmazlıkta, davacının ücretinin hizmet sözleşmesinin ek protokolü ile 01.11.2008 tarihinden itibaren net 1070,00 TL"ye indirildiği, bu belgenin irade fesadına yol açacak şekilde davacı tarafından imzalandığı yönünde somut delil olmadığı, tarafların karşılıklı anlaşarak çalışma koşullarını her zaman değiştirebilecekleri gözönüne alındığında davacının bu tarihten sonra net 1070,00 TL ücretle çalıştığının kabulü ile ücret fark alacağının reddi gerektiğinin düşünülmemesi ve diğer alacakların hesaplanmasında bu ücretin esas alınmaması hatalı olup hükmün bozulması gerekmiştir” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, davalının cevapta dayandığı ve irade fesadı kanıtlanamayan 31.10.2008 tarihli ek hizmet sözleşmesinde yazılı ücretin davacı için bağlayıcı olduğu dikkate alındığında, direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 23.01.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.