Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/6422 Esas 2022/2310 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Somut olaya ilişkin kolluk tarafından düzenlenen olay yeri inceme tutanağında doğal yollardan çıkmayan yangının aynı yönden birden fazla noktadan çıkarıldığının belirtildiği, olay yeri krokisinde ise, sözkonusu tarladaki hayvanların kaçmasını engelleyecek doğal ve yapay herhangi bir engelin (uçurum, nehir, çit, duvar vs.) bulunduğuna dair tespitte yapılmadığının anlaşılması karşısında; mala zarar verme suçunun kasten veya olası kast ile işlenebileceği, taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, olası kastla mala zarar verme suçunun işlenebilmesi için, sanığın gerçekleşmesi muhtemel sonuçları öngörmesine rağmen bu sonuçları kabullenmesi, neticenin gerçekleşmesine aldırmaması ve eylemine "olursa olsun" bilinciyle devam etmesi gerektiği, taksirde ise kendi yetenekleri, algılama gücü, tecrübeleri, bilgi düzeyi ve içinde bulunduğu koşullar altında objektif olarak var olan dikkat ve özen yükümlülüğünü öngörebilecek ve yerine getirebilecek durumda olması, ancak neticenin istenmemesine rağmen sonucun meydana gelmesi gerektiği dikkate alındığında, katılana yönelik eylemi olası kastla gerçekleştiren sanık hakkında TCK’nın 21/2. maddesiyle indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 151/2. maddesiyle uygulama yapılırken aynı yasanın 151/1. maddesinin gösterilmesi gerektiği düşünülmeden 5271 sayılı CMK’nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
3- Kabule göre; sanık hakkında kurulan hükümde teşdit uygulaması yapılırken, 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesinde yer alan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak, aynı Kanun’un 3. maddesindeki "Eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi" ilkesi çerçevesinde değerlendirme yapılıp bir belirleme yapılması gerekirken, hangi somut nedenlere dayandığı denetime olanaklı belirtilmeksizin soyut ve yetersiz gerekçe ile alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle temel ceza belirlenerek, adalet ve hakkaniyet ölçülerine aykırı biçimde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.