MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 10.04.2014 gün ve 2012/ 724 Esas, 2014/12189 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, asgari geçim indiriminin hesaptan düşüldüğü ve bilirkişi raporuna göre brüt rakamlar üzerinden karar verildiği gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalılardan Vilateks şirketi vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Dairemizin “Davacının açık beyanı karşısında asgari geçim indiriminin giydirilmiş ücrete dahil edilmemesi gerekirken asgari geçim indirimi dahil 890,00 TL ücret üzerinden hesap yapılması hatalıdır. Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalıdır” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “…bilirkişi raporunun A seçeneği incelendiğinde, 73,81 TL asgari geçim indirimi"nin iddia edilen asgari geçim indirimi dahil net 890,00 TL ücret miktarından düşülerek hesap yapıldığı, Yargıtay bozmasının açıklanan nedenlerle yerinde olmadığı sonucuna varıldığından kararda direnmek gerekmiştir. Zira bilirkişi raporunda da brüt ücret üzerinden hesap yapıldığı ve hüküm kurulduğu da anlaşılmakta olup, infazda kararsızlık olmayacağı” gerekçesi ile direnilmiş olup, hükme esas alınan seçenekte asgari geçim indirimi düşülmek suretiyle hesaplama yapıldığı ve bilirkişi raporu ile belirlenen brüt rakamların hüküm altına alındığı, bu nedenle direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz
itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalılardan...."ne yükletilmesine, 23.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.